’t Buurthuis
  • 30 september 2019
  • Alfons
  • 0 reacties

‘Wilt u ook wat drinken? Koffie, thee?’ ‘Doe maar een glas water,’ hoor ik mezelf zeggen. Wat ben ik nu weer van plan? Ga ik hier langer blijven dan ik voorzag? De oudere vrouw zet het glas op tafel en daarmee is haar uitnodiging compleet.

Met een geheime agenda was ik naar binnen gelopen, het buurthuis zit naast m’n supermarkt. Omdat ik het initiatief zo waardeer en zelf op zoek ben naar mogelijkheden om mij als filosofisch practicus te etaleren, vermomde ik mijzelf als argeloze bezoeker. M’n vermomming zette ik kracht bij met vragen als ‘Wat is dit allemaal voor alleraardigst optrekje?’ en ‘Ach u bent te vriendelijk, is het werkelijk?’

De toegewijde vrijwilligster en de kunstenaar heetten mij welkom en we spraken knus over Drenthe, enige geschiedenis en stelden ons aan elkander voor. Jan exposeerde en herinnerde zich opeens dat hij mijn stukje in de buurtkrant had gelezen. ‘Ha ben jij die filosofisch practicus!?’ Zij zat aan z’n zijde en had zich afgevraagd wat haar roeping in het leven was geweest. ‘Maar Drenthe heeft wel een mooi volkslied hoor!’ Lohues en plaggehutten kwamen ook nog voorbij. Ach wat was het een leuke dag geworden, allerlei aanspraak hadden ze. Een geslaagde dag, wie wil dat niet?

Er zijn nog geen reacties