Met kwispelende staart begin ik aan deze column. Van gekkigheid weet ik niet waar ik het over wil hebben. Hoe gaat het met u? Met mij wel goed. Het ene moment app ik met Hoan die in Nieuw Zeeland bivakkeert. Een cowgirl in een stadslichaam. Het is fijn om contact te hebben. Leow is op reis en mist me. Sander zit met de vrouw in Italië, hij had een toren scheef geduwd, dat had Joost goed gezien! Jeep zit in Zuid Afrika, hij kan eindelijk met zijn ‘evenement-organiseer-opdracht’ gaan beginnen. Al dat gekloot met zijn Gopro camerastok had hem een gespierde rechterarm bezorgd. Lynn zit op Malta met de vriend, en stuurde dat ze mijn verhaal goed en mooi geschreven vond. Lynn en ik wisselen ons werk onderling uit. Dat is best spannend. Sjakie was zaterdag jarig, en de tab Berenburg deed het uitstekend! Zijn verjaardagscake bevatte sterretjes. Het feest spatte er vanaf! Daar kwam Bjorn, het negenjarige fantastische neefje, met waterbalonnen en hij wist ze te gebruiken. Voetballen kan die ook. Hij vond zelfs een truc uit, en die willen we nu allemaal gaan gebruiken in het veld. Als hij komt kijken, hoop ik dat hij trots op ons zal zijn. Rene heeft gereageerd op mijn vorige column. Ik weet niet meer of ik zijn naam zo goed schrijf, volgens mij moet het met P-i-e-t-j-e?
Als ik vandaag spullen in mijn ouderlijk huis mag sorteren die achter de zolderschotten komen, glijdt er één brok nostalgie door mijn handen. Klaas staat op een teamfoto met zijn rode lange manen, Jeep kom ik als achtjarig ventie tegen met een glimlach van oor tot oor op zijn teamfoto. Al, en de vaders van Chubbs en Jortemans ontdek ik zelfs op teamfoto’s. Het is een mooie reis door het verleden. In mijn derde fotoboek lees ik één van mijn eerste schrijfwerken: ‘Daarna toen ik naar beneden ging, wou ik de radio uitdoen en de televisie aan doen, maar dat mocht niet van mijn vader. Toen mijn vader weg was deed ik hem toch aan en de radio uit. Mijn vader had brood gesmeerd zoals altijd dus ik ging brood eten toen ik dat op had ging ik naar boven om mijn zusje te plagen.’ Het verhaal ging verder over wat ik die dag gedaan had, en wat bleek? Ik had met Ramon aan een lego project gewerkt, om vervolgens wortels, bonen, aardappelen te eten, en mijn zus liet me typen achter haar typemachine. Later vond ik een oud clubblad waar op de voorkant stond geschreven in mijn vaders handschrift – F3 verslag! Achterin het blad las ik het verslag terug, waarin Wieger, Erwin, Dennis, Gertjan en andere venties hun eerste derby tegen Beilen hadden gelijkgespeeld. Joost had ze met Jan gecoacht, en ik schreef live terplekke. Mooie tijden.
Nu is het 6.05 uur. Maandagmorgen, eind juli 2014. Het einde van mijn nachtdienst nadert. Ik ben dankbaar dat ik betaald mijn column kan typen. Jasmijn inspireert liever dan dat ze predikt, en dat siert haar. De zomer is alweer bijna voorbij. Voordat je het weet slaan we de sjaal weer om, en verlangen we naar de zon. De week is weer begonnen. Goedemorgen!