Vandaag is m’n moeder jarig.

Van harte, ik hou van je. Dankbaar ben ik je. Voor je geduld, voor je onvoorwaardelijke liefde, dat je mij zag en ziet. Dat je mij verrast. Je stelt je zo dienstbaar op, maar weet wat je wilt. Echter op de voorgrond treden dat laat je aan je man over. Het toneelbeest pronkt graag met z’n veren, hoewel er een zekere rust in zijn kont is gekeerd. Je hebt lief met heel je hart en lijkt niet snel van je stuk. Het zijn glinsteringen die je ouders ook bezaten. Je bent een mooie moeder en een fantastische oma! Er zit zoveel leven in je en je blaakt van gezondheid, daar ben ik dankbaar voor. De volleybal met je onderhandse opslag en je vuist-smash zijn onmiskenbare trekken die ik mij graag voor de geest haal.

Vandaag genoot ik ervan hoe Foske vrijuit om jullie heen dartelde en jullie mee op pad nam door het plantsoen. Wat fijn dat we dit samen delen. Ik sta niet zo vaak in m’n columns bij je stil omdat je aanwezigheid een gegeven lijkt. Een nimmer aflatende veilige haven waar ik terecht kan en diezelfde liefde geef je m’n dochter en vriendin. Daarin schuilt grote rijkdom. Ik ben het leven nederig dat ik dankzij jou onvoorwaardelijke liefde als norm heb. Bedankt mam.