Direct zeg ik nee. Nee dat hoeft niet voor mij, daar komt alleen maar gedonder van ‘volwassen worden’. Dan moet je dingen, voornamelijk van anderen. Als ze dat dan zeggen, behoor je te luisteren. Gadverdamme, dan ga ik direct al in’t verzet – dingen moeten. Vrije keuze daarentegen ben ik een groot voorstander van en zo kwam het dat u mij terug vond in een restaurant aan tafel.

We hadden een dinerbon van E100,- gekregen en gingen naar een chique tent in stad. Chique houdt voor mij in dat ik het gevoel krijg dat ik mij behoor te gedragen. Bij de snackbar om de hoek gedraag ik mij ook wel, maar voel ik mij toch vrijer. In ieder geval, we zaten aan tafel, we hadden besteld en het moment was daar, m’n glas appelsap was leeg. Opeens overviel het mij, waar de aandrang vandaan kwam, geen idee. Waarschijnlijk fluistert zij elke nacht in m’n oor – ‘Wijn, wijn, wijn is fijn.’ Maar ik stond op het punt een wijn te bestellen ‘om het eens te proberen’. Het was zo’n tent waar wijn de boventoon voerde en waar het leek alsof wijn de gangmaker was. Ik wilde voor de gelegenheid best eens kennismaking met die gangmaker, ik hoefde hem immers niet zelf te betalen. Ik informeerde, ze sprak over tanines, een rijpingsproces en een streek van herkomst. Besteld!

Waar het op neerkwam – na het wijntje bestelde ik gewoon weer een cola berenburg. Volwassen keuze van mezelf vond ik.