weekend
  • 21 mei 2018
  • Alfons
  • 0 reacties

Och wat is het toch fijn om vrij te zijn! Zondagochtend, de ramen open, de lucht zomersblauw, de zon scheen en de vogeltjes zongen hun lied. Kwart over acht en ik lag in bed. Wakker, maar in de veronderstelling dat ik elk moment weer in slaap kon vallen. Ik werd een geluid gewaar, een kat die kreten slaakte? Die beesten maakten de raarste geluiden en regelmatig trippelen ze door onze dakgoot, een armlengte van m’n hoofd vandaan. Chubby en Dakhaas hadden ze in hun nekvel gegrepen als ze hier woonden om ze door de lucht te laten vliegen. Ik verkrijg zoiets niet over m’n hart. ‘Ze landen toch wel op hun poten,’ is hun argument.
Hoe dan ook, ik probeerde het herhalende geluid te ontwaren. Het zwol aan en even dacht ik aan studenten die over straat liepen te brallen. Niet dat dit regelmatig gebeurt bij ons in de straat, maar elke stadjer is er verdacht op. ‘Men neme de buks en schiet hen hagel in de kont,’ luidt het devies voor deze raddraaiers. Echter was dit niet het geval en het kwartje viel bij mij toen de buurman ‘ten tonele’ verscheen. Ik had z’n vriendin een solo horen vertolken en hij viel vijf seconden voor tijd in voor de grande finale. Als ik de geluiden mag geloven, begon hun zondag uitstekend.

Er zijn nog geen reacties