Maandagochtend, 6.09 uur. Het is stil buiten. Wat een rust. Hoe koud zal het buiten zijn? Het is in ieder geval donker, is het al winter officieel? Hoort het al te vriezen? Af en toe draag ik een muts, maar dat is niet zozeer een noodzaak. Meer omdat ik een slechte haardag heb. Zal de Elfstedentocht dit jaar nog plaatsvinden? Zal hij ooit nog plaatsvinden? Niet dat ik mee wil doen, nee nee. Dat is één voor de liefhebbers.

Wanneer vond de laatste eigenlijk plaats, ’99? Twintig jaar geleden? Ach laat ik er maar vooruit komen, ik heb scheuvels gekocht. Mijn eerste echte eigen scheuvels. Van die ‘lage Noren’. Er bestaan blijkbaar ook ‘hoge Noren’, maar dat kan ook een verwijzing naar de lengte van enkele Noren zijn. Geen idee, ik ben geen kenner op dit gebied. Dat bleek wel na mijn aankoop in de kringloop, toen ik thuis kwam inspecteerde m’n vriendin eerst maar eens de kromming van het ijzer. Deze bleek gelukkig aardig recht te zijn. ‘Ze zijn zelfs wat ingevet,’ zei ik trots, alsof dat de kwaliteit verbeterde. ‘Ze mogen in ieder geval geslepen worden,’ glimlachte ze.

Drie euro vijftig hadden ze mij gekost en ik zag ons als gezin al voor me op natuurijs. Ik met een stoel en Foske pirouettes draaiend om mij heen.