- 5 februari 2018
- Alfons
- 5 reacties
‘Hoe laat is het?’ ‘Vijf uur,’ zegt ze half slaperig terwijl ik weer in bed kruip en zij haar telefoon weglegt. Ik kom net terug van het toilet en hoor haar zeggen dat ze ook moet, maar: ‘Als ik nu ga, moet ik de test ook doen.’
Maandag vier december ’17 is het. Zondagavond doken we rond tien uur in bed omdat ik kapot was en zij ook wel kon slapen. Vrijdagavond dronken we bij vrienden in de tuin, stervenskoud voor de houtkachel met twee broeken aan. Zaterdagavond uitslapen omdat we weer een avond drinken voor de boeg hadden. Sinterklaas bij de schoonfamilie, met een borrel komen de gedichten beter uit de verf. En om het weekend op zondag af te sluiten, wachtte mijn familie in Beilen op ons met Sint cadeaus. Het was me een weekend vol drankjes en toen was het maandagochtend.
Ze stapte met tegenzin uit bed, sloop de trap af. Gisteravond had ze de test al klaargelegd naast het toilet. Ze ging zitten, ze deed de test, waste haar handen en kwam terug naar bed. ‘Vind je het ook spannend?’ vroeg ze me. Ik had geen benul van de gevolgen, verheugde me slechts op de kleine Boef dus zei niets. Ze las de gebruiksaanwijzing nog even voor de zekerheid. ‘Twee streepjes, één in het ovaal en één in het andere vakje betekent zwanger.’ De minuut was voorbij, ze hoefde niet eens bij te schijnen in het donker, twee strepen lichten op. Over haar schouder keek ik mee, dat was duidelijk en beide begonnen we verrast te lachen. Potverdikke, is dit echt? ‘Gefeliciteerd,’ kuste ik haar. We keken elkaar aan, het was zover. ‘Klopt dat ding? Moeten we nog één kopen?’ vroeg ze me om te vervolgen: ‘Nou de zorgverzekering maar bijstellen.’ Het enige wat ik uitbracht was: ‘Joepie, grotere borsten!’
De eerst golf van opwinding ging over in hoe en wie en wanneer vertellen we het? ‘De Schaatster eerst, ik ben haar advies nodig,’ zei ze. ‘Vanavond kan het wel, ik moet haar tas nog terugbrengen.’ ‘Doen we daar de test in,’ stelde ik voor. ‘Zeggen we niks.’ ‘Ooooh nee, kan ik met oud&nieuw weer niks drinken,’ ontdekte ze. ‘Met kerst kunnen we het onze familie wel vertellen, die van jou, die van mij.’ ‘Ik moet eerst de huisarts bellen.’
Ze was vrij die maandag, de volgende dag en de dag erna. Dagen om te wennen aan het idee. 4 augustus is ze uitgerekend. Alles lijkt goed te gaan tot nu toe.