Soms rijd ik in onze auto. Dat kan ik redelijk goed, het aantal ongelukken op mijn conto zijn praktisch nihil op wat blikschade na. Zo reed ik afgelopen week redelijk geconcentreerd de ring van Groningen op. Bij het Julianplein sloeg ik af richting Drenthe. Aan de ring wordt gewerkt en de bouw is te zien. Op sommige plekken zijn wanden opgetrokken om achter te kunnen zeiken zo vermoed ik of de bouwvakkers hechten aan hun privacy tijdens de uitvoering van hun werk. Hoe dan ook, mijn oog viel op zo’n tijdelijke wand en wat dacht je daarvan? Er was alweer een doerak geweest die de boel met graffiti had versierd. Een naam in amper leesbare karakters kenmerkend voor de artiest pronkte links, rechts in een andere kleur had z’n maat zijn naam tijdelijk vereeuwigd en in het midden stond een ‘piece’. Een stuk. Een kunstwerk. De ene keer vind ik hem mooier dan de andere.

Volgens mij heb ik jullie al eens verteld over de artiest achter de vrouwengezichten, Schavuit noemde ik hem. Maar zo bestaat er ook een graffiti artiest die grote oranje wortels met een gezichtje achterlaat. Wortelman! In Zwolle rees een mysterie toen ook Preiman ten tonele verscheen.

Graffiti artiesten. Ik geef het ze te doen. Een boete riskerend om als eerste ergens te gaan waar nog niemand iets naliet. Een groot blanco canvas vormt zo’n geluidswal. Waardering en bewondering van mijn kant voor hun inzet en moeite. Niet altijd om wat er staat, maar de ware artiest laat zich daardoor niet tegenhouden. Banksy is uitgegroeid tot een groot publiek figuur, hopend dat z’n statements de boventoon blijven voeren.

Ik hoop met hem mee. Fijne week gewenst allen!